BLOG

image
03Eki

BİLİYOR MUSUNUZ?

 

BİLİYOR MUSUNUZ?

 

Resmi tatil  Cuma gününe rastlarsa takip eden cumartesi günü de tatil sayılmaktadır.

 

17/3/1981 tarihli ve 2429 sayılı Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında Kanunun 2 nci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “ve 1 Mayıs günü” ibareleri “, 1 Mayıs günü ve 15 Temmuz günü” olarak ve birinci fıkranın (C) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Buna göre;  1 Ocak günü yılbaşı tatili, 1 Mayıs günü Emek ve Dayanışma Günü ve 15 Temmuz günü Demokrasi ve Milli Birlik Günü tatilidir.”

 Bu Kanunda belirtilen Ulusal Bayram ve genel tatil günleri; Cuma günü akşamı sona erdiğinde müteakip Cumartesi gününün tamamı tatil yapılır.” hükmü yer almaktadır.

Ancak; bu maddedeki  “Cumartesi günü tatil yapılır” ifadesinin  genel tatil veya resmi tatil olarak algılanmaması gerekmektedir. Genel tatil ve resmi tatil günlerinin kanunda belirtiler günler haricinde olamayacağı ve Cumartesi gününün normal hafta tatili gibi değerlendirilmesinin doğru olacağı kanaatindeyiz.

Bu sebeple buradaki çalışmanın karşılığı  fazla mesai olarak değerlendirilmeli ve  haftalık 45 saati aşan çalışmalar, fazla çalışma olarak %150 oranında saatlik ücret üzerinden hesaplanmalıdır.

YARGITAY 9 HUKUK DAİRESİ’ NİN KONU HAKKINDAKİ  KARARINDA;


ÖZETİ: Son günü cumaya gelen genel tatil gününü takip eden cumartesi günü, tatil günü kapsamına alınmış ise de, genel tatil günü olarak kabulü mümkün değildir.

 

DAVA: Davacı tatil günü çalışmasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına alınmıştır.


Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR: Davacı dava dilekçesinde Genel Tatil gününün son gününün Cuma gününe rastladığını, ertesi gün olan cumartesi gününde de çalıştırılması nedeniyle kendisine toplu iş sözleşmesinin 36/2. maddesine göre tatil günü ücreti ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Genel Tatil gününü takiben cumartesi gününün de Ulusal Bayram ve Genel Tatiller hakkındaki Kanun uyarınca genel tatil günü olarak kabul edilmesi gerektiği görüşüyle davacı isteklerini kabul etmiş olup, karar davalı tarafca temyiz edilmiştir.
Davacının dayanak yaptığı 1.3.2001-28.2.2003 dönemini kapsayan toplu iş sözleşmesinin 36. maddesinin ……

Davacı genel tatil günü olan cuma gününden sonraki cumartesi günün de genel tatil günü olarak değerlendirilmesini talep etmektedir. Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında Kanunun 2/D maddesinde: “Bu Kanunda belirtilen ulusal bayram ve genel tatil günleri cuma günü akşamı sona erdiğinde müteakip cumartesi gününün tamamı tatil yapılır.” hükmü yer almaktadır. Kanunun bu maddesinin düzenleniş amacı, Kanunun yayınlandığı tarihte cumartesi günleri saat 13’e kadar çalışma yapılmasıdır. Yasa belirtilen maddesiyle bu süreyi de tatil gününün kapsamı içine almış olup, cumartesi gününün genel tatil günü olarak kabulü mümkün değildir. Bugünün de normal cumartesi günü olarak değerlendirilmesi gerekir. Ayrıca yukarıda belirtilen Yasada genel tatil günlerinin kaç gün olduğu da belirtilmiştir. İlgili toplu iş sözleşmesinde cumartesi günleri çalışma yapılması halinde ödenecek ücrette açıkça belirtilmiştir. Yine 1475 sayılı İş Kanununun 38. maddesinde cumartesi günü ücreti düzenlendiği gibi aynı yasanın 42. maddesinde de genel tatil günü ücretinin hangi günler için ödeneceği belirtilmektedir. Bütün bu yasal düzenlemeler karşısında son günü cumaya gelen genel tatil gününü takip eden cumartesi gününün de genel tatil günü olarak kabul edilmesi mümkün olmayacağından usul ve yasaya aykırı olarak verilmiş olan mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 9.10.2003 gününde oybirliği ile karar verildi.”

Yargıtay 9.Hukuk Dairesi dava kararını 09.10.2003 tarihinde vermiştir.

 

Ygt 9. HD (E. No. 2003/17269   K. No. 2003/16543 1475/38,42 Tarihi: 9.10.2003 4857/47- 2429/2/D sayılı kararı)

 

                                                                                       Saygılarımızla

                                                                                        03/10/2017

                                                                          Av. Nazlı Didem MOĞULKOÇ

Yorum Gönder